Demagun justiziaren epaiek zapaltzen gaituztela
Demagun adimen-desgaitasuna duten pertsonen garapenean laguntzeko erakunde publiko bat dugula.
Demagun erakunde publiko horrek langileei agindutako zereginen artean hezkuntza-jarduerak egitea dagoela, eta langile horiek erabiltzen duten tresna nagusietako bat komunikazioa dela, eta, beraz, hizkuntza.
Demagun erakundeak 2. hizkuntza-eskakizuna lanpostuaren betekizuna adostu zuela langile batzordearekin, Eusko Jaurlaritzak gomendatuta.
Orain, justizia-auzitegiak esan du norbaitek erakunde publiko horretan plaza finko bat lortzeko, lanposturako ezarritako betekizun bat ez duela bete behar.
Administrazioan lan egiteko eskubidea, berez, oro har, ezin da herritarren hizkuntza-eskubideen gainetik jarri, eta are gutxiago lanpostu jakin baterako eskatzen diren baldintzen gainetik; izan ere, lanpostu jakin hori gauzatzeko ezinbestekoa da hizkuntza.
Zorigaitza da ikustea eskubideak zapaltzen dizkigutela, eta, gainera, zapalketa horren eragilea justizia-auzitegia dela, baina askoz zoritxar handiagoa da ikustea zapalketa hori gure gizarteko pertsona zaurgarriei zuzenduta dagoela.
Martxoaren 1ean jakin genuen epaitegi batek baliogabetu egin zuela Uliazpiko zaintzaile izateko 34 plaza betetzeko prozeduraren deialdia, 2HEko baldintza betetzen duten lanpostuen kopurua gehiegizkoa dela iritzita, non erakundeak 30 urte baino gehiago zerbitzu eman ondoren bakarrik plazen % 57 elebidunak dira. Aldundiaren hizkuntzaren normalizaziorako planek, berriz, % 65 gutxienez elebiduna izan behar dela ezartzen dute.
Epaimahaiak deialdia baliogabetzen duenean, hizkuntza-eskakizuna duten eskainitako plazen kopurua gehiegizkoa dela iritzita, ez du soilik urratzen erakundeek herritarren hizkuntza-eskubideak bermatzeko duten betebeharra, edota gure erakundeek duela 30 urte baino gehiagotik adostutako hizkuntza-planak, baizik eta Uliazpiko erabiltzaileek behar dituzten laguntzak jasotzeko eskubidea dakiten hizkuntzan komunikatzeko.
Epaitegiak honaino iritsi badira, noraino iristeko ez dira prest egongo!
Zer egin dezakegu elkarrekin euskarafobia bazter uzteko?