Erakunde publikoek koronabirusaren pandemiaren aurrean hartutako konfinamendu neurriek, modu berezian eragingo die pertsona nagusiei, arrisku taldeak osatzen dituztenei, zein zaintza lanak dituztenei; izan ere, horietako askok oinarrizko beharrak asebetetzeko zailtasunak izango dituzte. «Hartzen ari diren neurriei modu kolektiboan erantzun ahal izateko», zaintza sareak antolatzen ari dira hiriko hainbat auzotan.
Izurria piztu zenetik, udalak neurri ugari hartu ditu COVID-19 birusa donostiarren artean hedatu dadila saihesteko. Besteak beste, hiriko gune eta zerbitzu publiko gehienak itxi dira, eta hainbat udal zerga ordaintzeko epeak irailera arte atzeratu dituzte.
Alarma egoeran egotea ez da erraza, egun guztia etxean egotea edo lanera joateko soilik ateratzea ez baita inoren gustukoa. Irudi guztiz ezohikoak utzi ditu COVID-19 birusak, hala nola, maskararekin lan egiten duten dendariak, ikasgela hutsak eta kontzerturik gabeko aretoak.
Herritarren arteko kutsatzeak saihesteko asmoz, erakunde publikoek pisuzko neurri ugari hartu behar izan dituzte egun batetik bestera: berrogeialdia, kaletik dabiltzanentzako isunak, zerbitzuen etetea... Neurri hauek, baina, hainbat kolektiboren egoera behar den modura kontuan hartu gabe ezarri direla salatu dute hiriko zenbait eragilek.
Koronabirusaren pandemia da orain elkarrizketa gai nagusia eta bakarra. Denok kaltetzen gaitu, gehiago ala gutxiago, eta ez digu etxetik ateratzen uzten. Baina gure hiriak okerragoak ere bizi izan ditu. XVI. mendean izurrite beltza sufritu behar izan zuten donostiarrek.