Industriaren eta paisaiaren arteko gatazka plazaratzen duen 'Mugak' erakusketa zabaldu dute Kristinaenean
Cristina Almodovar. (Argazkia: Cristina Enea Fundazioa) Cristina Almodovar artistak (Madril, 1970) Mugak erakusketa berria aurkeztu du Kristinaenean. Bertan, industriala naturan nola eraldatzen den aztertzen du, burdinaz, plastikoz eta pinturaz egindako lanen bidez. Erakusketa irailaren 11ra arte bisitatu ahal izango da; Mandasko duke-dukesaren jauregiko areto guztiak hartzen ditu, eta tentsio-ariketa bat da gure helburu arrazionalen eta bizitza organikoa garatzeko moduaren artean. “Erakusketa honetarako, arrazionaletik organikora, industrialetik naturalera egindako eraldaketaz hitz egiten duten lan batzuk bildu ditut, era askotara, forma plastiko desberdinak erabiliz, hala nola pintura, burdinazko forja eta soldadura, eta plastikoaren manipulazioa”, adierazi du artistak.
Cristina Almodovarren lanak gure jarduera ingurune naturalarekin gatazkan dagoen leku mugakide horiei buruzko hausnarketa egiten du. Horrela, industriaren eta paisaiaren arteko muga etengabe agertzen da diziplina anitzeko jardueran, eta tentsio kontzeptual eta pertzepziozko hori irudikatzen da beti. “Eraldaketa hori fisikoki, materialen eraldaketaren bidez, zein pertzepzioz adierazten da erakusketan; izan ere, piezetako batzuk diruditena eta benetan diren gauzekin jolasten dira, zure zentzumenek sinetsarazten dizutenarekin eta benetan behatzen ari zarenarekin” , adierazi du Almodovarrek.
Artistaren arabera, Mugak erakusketa “existentzialista” da, bizitzaren hainbat arlori buruz pentsarazten eta gogoeta eginarazten baitu.
Hainbat material
Madrildarraren esanetan, burdina izan zen eskultore bihurtzeko erabili zuen elementuetako bat. Arte Ederretako fakultatean ezagutu eta lantzen hasi zen materiala. “Material industriala da, baina berotzen eta urtzen duzunean erabat organikoa bihurtzen da, eta naturarekin lotura handia duten piezak ekoizteko aukera ematen dizu”. Mugak erakusketan, Almodovarrek tamaina desberdinetako burdinazko piezak aurkezten ditu, etengabe aldatzen ari diren zuhaitzak eta adarrak sinbolizatuz, bai eta espazioak eta lekuak zeharkatzen dituztela diruditen pertzepzio desberdinak sortuz ere.
Plastikoa, aldiz, erakusketako areto bateko piezetan ere badago, eta “industriala organiko bihurtzeko” erabiltzen du. Horrela, material honetan egindako lanak proposatzen ditu Almodovarrek, hondakin plastikoen arazoari buruz gogoeta egitera gonbidatzen dutenak, “landare, lore eta likenen antza duten piezen bidez, suntsitzen duten materialekin natura eraikiz”.
