"Gaztetan beste inor gabe bidaiatzen duzunean, zure lagunak zure familia bilakatzen dira, 'Los Reyes del Mundo' filmean bezala"
(Argazkia: Sos Arrazakeria) 
Sos Arrazakeria eta Donostia Zinemaldiaren lankidetza baten bidez, egoera zaurgarrian dauden hainbat gaztek jaialdiko emanaldi batzuetara joateko aukera izan dute. Moad Jamalik, besteak beste. Orain arte ez da inoiz zinemaldi batera joan, 21 urte ditu, eta duela bi urte iritsi zen Marokotik. Beste lau gazterekin eta herri ekimeneko boluntario batzuekin batera joan zen Los reyes del mundo film kolonbiarra ikustera, Urrezko Maskorra irabazi duen filmea.
Elkarteak Jamalirekin hitz egin du, eta filmak eragindako sentipenen ingurukoak bildu ditu. Pelikula saritua izan dela jakin aurretik, Jamalik dagoeneko filmea gomendatu zuen, bera bezalako gazteek bizi duten errealitate latza erakusten duelako. Pelikulak Medellingo kaleetan bizi diren bost gazteren istorioa kontatzen du, familiarik eta etxerik gabe, etxe bat izateko ametsa lortzeko egindako bidaian jarraitzen ditu.
Euren bizipenak pantailan ikusi dituzte
Kursaaleko publikoak bost aldiz ere txalo egin zuen Los reyes del mundo filmaren proiekzioan joan den asteazkenean, zuzendari eta protagonisten malkoen aurrean. Txalo zaparrada horietako batzuk Jamalik eta bere lagunak hasi zituzten, oso hunkituta zeuden: “Eszena batean, protagonistek ez dute janzteko arropa lehorrik ere, praka bustiak besterik ez. Guri ere hori gertatu zaigu. Etxe bat bilatzea elkarrekin lo egiteko, kamioi baten atzetik joatea filmeko mutilak bezala…”.
Izan ere, nahiz eta filmak kontatzen duen istorioaren testuingurua oso desberdina izan (gatazka armatuak Kolonbian eragindako desplazatuen ondorengoez hitz egiten du), iragaitzazko gazteek elementu komun asko partekatzen dituzte, bereziki bakarrik bidaiatzen direnean.
Jamaliri ezagunak egiten zaizkio oztopo burokratikoak, borrokak. Batez ere, elkarrekin lo egitea. Izan ere, filmeko ideiarekin bat dator Jamali: “Guri ere gertatzen zaigu, ez dugu familiarik hemen, baina lagun bat daukat eta nire anaia bezalakoa da. Lagun zaharragoa nire anaia zaharra da, gazteagoa nire anaia txikia”.
Eta filma ez da bakarrik jatorri migratzailea duten beste gazte batzuez ari, laguntza ematen dieten pertsonengan ere jartzen du fokua: “Filmean mutilek lo egiteko laguntzen dieten emakumeak aurkitzen dituzte, jaten ematen diete, dutxatzeko aukera eman… niretzat Garazi, Amaia, Ane… izan dira horiek”, azaldu du Jamalik. Kaleko Afari Solidarioak egitasmoko boluntarioak aipatu ditu, urtebete baino gehiago daramatelako Donostian kalean edo ahultasun bereziko egoeran dauden pertsonei afariak ematen; baita Hiritarron Harrera Sarea ere. “Arazoak ez ezik, laguntza handia ere aurkitzen duzu”, esan du Jamalik.
Zinemaldi Alternatiboan ere bai
Gipuzkoako SOS Arrazakeriak eta Hiritarron Harrera Sareak Zinemaldi Alternatiboan ere izan dira. Egitarauaren barruan En la Calle dokumentala proiektatu zen Parte Zaharreko Trinitate Plazan. Hirira bakarrik iristen diren eta askotan kale gorrian bukatzen duten gazte migratzaileen esperientziak kontatzen dira dokumentalean, eta horietako batzuk plazara gerturatu ziren euren esperientziak partekatzeko.
Dokumentala, David Macianen gidoi eta zuzendaritzapean, EITBn ere eman zen udan, bederatzi zinema jaialditan izan ondoren. Sarean ere ikusgai dago dokumentala.
