«Negatibotzat» eta «aukera galdutzat» jo dute Donostiako Suhiltzaileek udalak eta aldundiak sinatutako hitzarmena
Salatu dute suhiltzaileen zerbitzuak dituen arazoak ez dituela bere gain hartzen, eta udalak jasoko duen diru igoera langileen kontratazioan inbertitzeko eskatu dute.
Suhiltzaileak udalbatzarrean. EH Bildu 
Eneko Goia alkateak astearteko Tokiko Gobernu Batzarraren ondoren ezagutarazi zuen aldundiarekin hitzarmena berritu zuela eta albiste horri buruzko bere iritzia adierazi nahi izan dute Donostiako Udaleko Prebentzio, Su Itzalketa eta Salbamendu Zerbitzua osatzen duten langileek. “Negatibotzat” eta “aukera galdutzat” jo dute akordioa, “oso berandu” iristeaz gain, ez dituelako gipuzkoarren behar eta eskaerak betetzen:
- Zerbitzu bakoitzaren esku hartze eremuak erabakitzean, muga administratiboak soilik hartu dira kontuan, ez zein iristen den lehenago.
- Eskainitako zerbitzua ez da bera donostiarrentzat eta Donostialdeko herritarrentzat. Laguntza teknikoko irteerak akordiotik kanpo geratu dira.
- Udal zerbitzuak jasaten duen langile faltaren afera ez da kontuan hartu eta ez du langile berrien beharrik jaso.
- Bi zerbitzuen arteko funtzionamendu operatiboari buruz ez da ezer kontuan hartu.
- Ez da pausorik eman komunikazio zentralen bateratzean, Babestu 20/30 planak jasotzen duen moduan.
Hortaz, sinatutako akordioa “antzua” dela uste dute eta ez dituela Gipuzkoan suhiltzaile zerbitzuari dagokionean dauden arazoak bere gain hartzen. Suhiltzaileen esanetan, honek argi uzten du bi administrazioek “ez daukatela borondaterik” behar diren giza baliabideak ezartzeko, eta funtzionamendu operatibo bateratuan lan egiteko. “Argi dago hori egiteak inbertsio bat eskatuko lukeela, baina gipuzkoar guztion onura bilatu beharrean, administrazio bakoitzak bere interes ekonomikoak defendatzen ari da, arazo eta beharrei aurre egin gabe”.
“Aukera handia” galdu dela ikusita, honako ondorioak atera dituzte sinatutako hitzarmenari buruz. Lehenik, udalak urtero milioi bat euro gehiago jaso arren, aurtengo aurrekontuan diru sarrera horren igoera ez dela zerbitzuaren aurrekontuan islatu. “Hau da, beste behin udalak diru sarrera bat jaso du zeina ez duen gastua sortzen duen beharretara bideratzen”.
Bigarrenik, egungo langileak ez direla nahikoa hiriak beharko lukeen zerbitzua emateko, beraz, “are gutxiago” Donostialdeko herriei zerbitzu “duina” emateko. Aldundiak dituen ratioak berdintzeko, txanda bakoitzeko sei suhiltzaile gehiago (36 guztira) beharko lituzkete Donostialdeko udalerriei zerbitzu “segurua eta kalitatezkoa” emateko, eta suhiltzaile bat gehiago txandako Donostiari zerbitzua emateko (42 guztira). Halaber, bateratzea eman ezean, beste operadore bat behar da komunikazio zentralean, hamabira iritsi arte.
Horrez gain, lanpostuak egiturazko bihurtzea behar da. Aldundian, 34 suhiltzaileko guardia minimoa da, 469.312 pertsonari zerbitzua emateko. Udal zerbitzuak, aldiz, hamahiru pertsonako minimoa dute, 265.000 pertsonari arreta emateko. Kexu dira egoeraz: “Langileak behar direla argi geratzen da gainera GFA Aritzetan beste suhiltzaile-etxe bat irekitzeko proiektua martxan daukalako. Zergatik ez behar diren langile horiek Donostiako PSISZ-ean gehitu? Urteak eta urteak dira zerbitzu hau langileon esfortzuarekin esklusiboki aurrera doala, eta politikariak gure segurtasun eta beharrei bizkarra ematen jarraitzen dutela agerikoa da”.
Azkenik, hiriko eta Donostialdeko herritarren segurtasunagatik, “premiazkoa” dela udalak jasoko duen milioi hori behar diren langileen kontratazioan inbertitzea.
