8-a
Linea hau erabiltzen dugun donostiarrak Gros eta Intxaurrondo auzoetako bizilagunak izan ohi gara. Azken urteotan, proiektuek auzoaren arabera izan duten bilakaera desberdina ikusi ahal izan dugu guk guztiok; hala, batzuek erritmo geldiezinean egiten zuten aurrera, eta beste batzuk, berriz, justuen ametsean zeuden.
Azken bi urteetan, Nafarroako etorbidetik igarotzean, espazio berde bat desagertzen ikusi dugu, eta hormigoizko horma bat agertu da lehenik, eta herdoildutako mamotreto bat gero. Orain, inaugurazio handia iritsi da, argazki irrikaturako bere pertsona ospetsuekin. Autobusetik azken egunetako lasterketak ikus genitzakeen egun handira iristeko. Berehala iritsiko zen ezustekoa. Institutu publikora eta auzora sartzeko eskailerak, inaugurazioarekin batera ireki zirenak, berriro ixten ari ziren. Fokua itzali ondoren, Manteoko ikasleek, egun osoa ate irekiz betetzeko balio izan zietenek, bizitza bila dezakete obra osoan zehar egin duten bezala. Bost axola. Udala, Mondragon Unibertsitatea eta obraren sustatzailea berera daude, negozioa egitera edo enpresei negozioa egiten laguntzera, herritarrak edo adingabeak alde batera uzten diren bitartean.
«Ba al dakizue autobusetik GOe zein abiaduratan egin duten ikusten dugunok nola sentitzen garen Sorlekuko parkeak egon beharko lukeen zelaiguneko abandonua ikustean?»
Gros-Intxaurrondo lineak Grosetik Intxaurrondorantz jarraitzen du, eta unibertsitate pribatu baten onurarako gauzak zein azkar egin diren jakiteko elkarrizketak oraindik ere zintzilik daude; izan ere, duela ia hamarkada bat iritsi ginen zelaigunera, eta, laster esaten denez, prozesu parte hartzaile bat egin zen, non inguruko ikastetxeetako txikiek eremu horretarako nahi zuten parkea erabaki zuten, hau bai, degradatua. Sorleku. Ia hamar urte geroago, hondakinez betetako eremu batek orduan bezala jarraitzen du. Orain, zenbait joan-etorriren ondoren, esaten digute 2026 urtearen amaierarako iritsiko dela parke desiratua. Orduan parte hartu zuten adingabe horietako batzuk unibertsitatean egongo dira jada, edo baita lanean ere, akaso. Txantxa dirudi, baina benetakoa da. Deigarria da hirian zauden zonaldearen arabera udal honek hain modu ezberdinean jokatzea.
8-a hartzen dugunok badakigu jaisten zaren geltokiaren arabera hiriaren alde batekoa edo bestekoa zarela. Hirian sakontzen duen lurralde desoreka nabaria da proiektu batzuk tiraderetan betikotzen direnean eta beste batzuk abiada bizian gauzatzen direnean. Unibertsitate pribatu batek 26 milioi euroko eraikin bat egin ahal izan du, herritar guztien artean diru publikoarekin oparitu dioguna, negozioa egiteko. Intxaurrondo auzoak, berriz, hamarkada bat darama parke publiko bat lortzeko zain.
Bide batez, 8. linean gaudenez. Ez ahaztu, auzoaren erdiak ez duela lortzen anbulatorioaren eta kiroldegiaren moduko oinarrizko lekuetara iristea. Aspaldi eskatu genuen ildo hori zabalduz soilik konponduko zela arazo hori. Batzuetan, pentsarazten digu Bartzelonako 47-an Txararaino buelta batzuk ematen saia gaitezkeela, eta ikusiko luketela zein erraza den.
Ba al dakizue autobusaren leiho horretatik GOe-ko megaproiektua zein abiaduratan egin duten ikusten dugunok nola sentitzen garen Sorlekuko parkeak egon beharko lukeen zelaiguneko abandonu egoera ikustean? Edo nola ez duten aintzat hartzen anbulatoriorako irisgarritasun hobea izateko eskaera, besteak beste.
