Euskara gara
Gu gara euskara. Euskara gure baitan bizi da. Guk biziarazten dugu. Euskara bizi dugu eta euskarak bizi gaitu. Guk elikatzen dugu eta gu elikatzen gaitu. Euskara gara. Euskara egiten dugunean euskarak egiten gaitu. Guk dugu, euskarak gaitu.
Euskararik gabe ez gara, eta hori ukatu nahi digu Madrilgo erkidegoko Diaz Ayuso presidenteak. Gure izatea. Gaztelania eginez, espainiarrak izan gaitezela eta uko egin diezaiogula euskarari, uko egin diezaiogula gure izateari, espainiarrak bakar-bakarrik izateko.
Espainiako inperialismo linguistikoak beste erasoaldi bat antolatu du Espainiako Erkidegoetako 2025eko Presidenteen Konferentzian. Lehendakariak euskaraz egin duenean, Isabel Diaz Ayuso Madrilgo presidenteak uko egin dio bere belarrietatik gaztelania ez den beste hizkuntza bat entzuteari eta alde egin du euskara entzuten zen aretotik, espainiarra ez den gure izatea ukatuz eta mespretxatuz. Espainiarrak ez diren izate guztiak eta izate horiei lotutako hizkuntza guztiak ukatzen, baztertzen eta mespretxatzen ditu Espainiako inperialismo linguistikoak.
Inperialismo linguistikoa espainiarren artean oso zabaldua eta barneratua dagoen ideologia dugu. El Español hedabidearen arabera, espainiarren erdia baino gehiago, %56,6, ados dago Madrilgo presidentearen jarrera ukatzailearekin.
«Bi inperialismo linguistiko eta linguizida horietatik euskaldun jendearen zatiketa, banaketa eta isolamendua datorkigu»
Espainiako inperialismo linguistikoak espainiarra izateko hizkuntza bakarra gaztelania ezartzen du eta inposatzen du estatuko egitura sozial eta politikoaren luze-zabalean. Baina Espainiako gainontzeko hizkuntza gutxituetako hiztunei gezur handi bat sinetsarazi nahi die: gaztelania bakarrik hitz eginez izan daitekeela euskaldun, katalan, galiziar edo Espainiako beste edozein herritakoa. Gaztelania ez den beste hizkuntzarik ez dela jakin eta egin behar euskaldun, katalan, galiziar, aragoiar edo asturiar izateko eta sentitzeko. Espainiar izateko, ordea, gaztelania jakitea legezko betebeharra da Espainiako inperialismo linguistikoarentzat. Eta legezko betebehar hori, gainera, ez dago bigarren mailako lege batean jasota, legerik garrantzitsuenean baizik, Espainiako Konstituzioan.
Inperialismo linguistikoak hizkuntza bakarra onartzen du komunikaziorako, bizikidetzako eta elkar ulertzeko. Gainerako hizkuntza guztiak herritarrak zatitzeko, banatzeko eta elkarbizitza kaltetzeko direla diote inperialismo linguistikotik.
Gurean, ordea, zatitzaileak eta baztertzaileak, Euskal Herria itotzen duten bi inperialismo linguistikoak ditugu. Horiek zatitzen dute euskaldun jendea frantses-euskaldun eta espainol-euskaldunen artean. Bi inperialismo linguistiko eta linguizida horietatik euskaldun jendearen zatiketa, banaketa eta isolamendua datorkigu. Euskarak elkartzen gaitu eta auzoko bi erdarek, berriz, elkarri bizkar emanda jartzen gaituzte.
Gutarik bakoitzak anitz hizkuntza ukan ditzake, euskarak gu baizik ez gaitu. Eta gutarik bakoitzak, gure izateari eusteko, euskara baizik ez dugu. Euskara gara.
