Frantzisko Aita Santua eta Donostiako etxerik gabeko migratzaileak
Egunotan sareetan eta hedabide guztietan Frantzisko Aita Santuaren figura goraipatzen da, gure sistema sozialen baitan pertsona ahulenen alde egiteagatik.
Frantziskok gehien defendatzen zituen kolektibo txiroen artean, etorkinena dago. Frantziskoren jokabidea goraipatu eta Donostian etxerik gabeko pertsona migratuekin gertatzen denari begiratu nahi ez dionaren inkoherentzia handia da. Lan egin nahi duten pertsonak, baina ezin dutenak, Atzerritarren Legeak ez duelako horretarako aukerarik ematen erroldatuta daudenetik gutxienez 2 urte igaro arte. Baliabiderik gabeko pertsonei, janaria , sabai bat ukatzen zaienak, aterpe xume bat edo kanpin-denda bat non gorde lortu dutenean desalojatzen direnak. Donostian aterpea hartzeko eskubiderik ez duten pertsonak, Mons 3ko Aterpetxe sozialean 3 hilean behin 5 egunez lo egiteko eskubidea baino ez dute. Gure hirian, gure ondoan daudenak eta begiratu nahi ez zaien pertsonak, kontzientzia bor-bor utziko luketelako.
Gazte horietako gehienak bizirauteko baldintza oso gogorretan bizi dira. Legeak betetzen dituzte, lanbide-ikastaro eta prestakuntzetan izena emanda daude eta ez diete emakumeei erasotzen, askotan esaten den bezala. Hala ere, giza izaera hutsagatik, babestu eta lo egin behar dute. Delitua al da lo egitea? Gure Udalak ez dio irtenbiderik eskaintzen honi. Nola ez dira, bada, kokaleku edo kanpin-denda txiki bakartiak sortuko? Non egingo dute bestela lo?
Apirilaren 23ko bere artikuluan, Diario Vasco J.F. Mendiolaren esanetan, Poliziak 5 egunetik behin, desegiten du legez kanpoko asentamendu bat. Legez kanpoko kanpamendu horien “ugaritzeaz”, “erradikatzeaz” eta “garbitasunaz” hitz egiten du. “Garbiketa”, durundi egiten du Gazarekin; “ugalketa” eta “erradikazioa” izurriteei buruz hitz egitean erabiltzen diren hitzak dira, beste bati lotuta joan ohi dira: “sarraskia”. Zer dago “legez kanpoko kokalekuetan” bizi diren pertsonei gizatasun mota guztiak kentzen dizkieten mezu horien atzean? Gazteen gauzei dagokienez, ez dago zalantzarik desalojoaren ondoren ezin berreskuratu ahal izango direnik, pertsona horiei laguntzen diegun boluntariook baieztatu dugu eta askotan. Eta “kontrol-bisitak”, askotan, ez dira neutroak izaten.
Frantzisko joan egin da, baina munduan pertsona asko gara, sinesmenak eta ideologiak gaindituz, gizaki guztien eskubideetan sinesten eta defendatzen dugunak, horien artean Donostiako etxerik gabeko migratzaileak.
