Ispiluaren aurrean
1936an, CNT sindikatuak Donostian bi egoitza zituen, egoitza ofizialak nolabait esateko. Borondate Ona-La Buena Voluntad oroimen historikoa lantzeko taldeak Gros auzoko egoitza non zegoen jakiteko ez zuen arazorik izan. Agirien arabera, Bermingham kaleko 10. zenbakian zegoen. Helbide honetara joatea eta zure begiez lokala ikustea ariketa bitxia izan daiteke. Irribarre bat eginez, Felix Likiniano Heriz helbide honetara irakurtzen ikasi nahi zuten guztiei irakastera joaten zela irudikatu dezakezu, hau militante iraultzailearen ezaugarri ugarietako bat baita.
Beste egoitza Amaran zegoen, baina bere kokapena zehazteko arazoak izan ditugu. Auzoan beti Larramendi kaleko 13. zenbakian zegoela esaten zen, gaur egun El Nido edaritegia dagoen toki berean, hain zuzen ere, eta historialaririk jantzienek ere gauza bera aipatzen zuten.
Orain dela gutxi, Casilda Hernaezen bizitzari buruzko dokumentala ikusi ahal izan zen, eta guk lortutako lekukotasun baten arabera, El Nido edaritegian bilerak burutzen ziren, baina egoitza gertu zegoen zehaztu gabeko toki bat zen, eta lehenengo solairuan kokatzen zen. Manuel Chiapusok berak ere xehetasun hau jakinarazi zuen, egoitza lehen solairuan zegoela.
Azkenean, dokumentazioa egoitza non zegoen jakiteko gakoa izan da. La Casillan izena emandako Bakunin batailoiko miliziano baten fitxak jakinaren gainean jarri gintuen: egoitza Larramendi kaleko 6. zenbakian zegoen.
1936ko uztailaren 21ean odolez eta izerdiz mugimendu atzerakoia garaitzeko erresistentzia ikurra izan zena, gaur egun turistentzat egokitutako etxebizitza da
Baieztapena Donostiako Udalak faxistek lapurtu zituzten lokalei buruz duen artxibategian aurkitutako agiri bati esker lortu genuen. Zerrenda bat agertzen zen, eta bertan, udalak urari buruzko ordainketa eskatzen zuen. Helbidea hortxe zegoen, Larramendi kaleko 6. zenbakia, lehen solairua.
Lokal hori ikustera joan ginenean, errealitate gordina aurrez aurre agertu zitzaigun. 1936ko uztailaren 21ean odolez eta izerdiz mugimendu atzerakoia garaitzeko erresistentzia ikurra izan zena, gaur egun turistentzat egokitutako etxebizitza da.
Gure ustez, honek errealitatearen ispiluaren aurrean jartzen gaitu. Idazki hau oroimen historikoari buruzkoa da, baina, batez ere, iraganari lotzen gaituen loturari buruzkoa hausnarketa izan dadila nahi dugu, irakurleak honetaz hausnartu egin dezan, gaur egungo egoeraz hobeki jabetuko baita.
Donostian, botere instituzionaletik bultzaturiko ahanztura politiko izugarria dago, Polloeko hilerritik Bidebietako tiro eremura, Bermingham kaletik Larramendi kalera. Guk, gure aldetik, askatasuna eta iraultza sozialaren aldeko hariak ehuntzen jarraituko dugu. Gure eginkizuna da, eta zuek ere bidelagun izatea nahi genuke.