Pasio pertsonal eta familiarra
Pasioa emozio kroniko bat dela esaten dute. Igandean nire 29. Behobia-Donostia egingo dut. Ez dakit pasioa izango den, baina argi dago ez dela zerbait kronikoa, kontuan hartuta 1986an egin nuela debuta eta nire hanketan 64 udazken pilatzen ditudala.
Urrutiko 1986 hartatik (1:30:41) hobetzen joan nintzen, 1991. urtean 1:12:12-eko denbora egin nuen arte. 1992ko eta 1993ko lasterketetan, berriz, ezin izan nuen marka hori gainditu. Garai hartan, Donostiako maratoia Behobia-Donostiaren aurretik egiten zen, eta bi urte horietan maratoia ere korritu nuen, nire marka hoberenak eginez.
Zortzi urteren ostean, 1994an, kale egin nuen lehenengo aldiz. New Yorkeko maratoia egitera joan nintzen. 1995etik 2002ra, berriz, Behobia-Donostia ‘ez lehiakorren’ aldi berri bat hasi nuen. Lagunen erbi gisa hasi nintzen, baita nire emaztearena ere; oroitzen dut 1:43:11 denboran amaitu zuela. Nire emaztearekin batera egin nituen hiru lasterketez gain, bereziki gogoratzen dut 1997an Andonirekin eginikoa; 1:15:54-ko marka egin genuen, finkaturiko helburua lortuz. Oraindik ahosabaian gordetzen dut lorpen horretan lagundu izanagatik oparitu zidan Otaegiko tartaren zaporea.
Gero, hainbat arrazoirengatik, lau urte igaro nituen korrika egin gabe, 2007an itzuli nintzen arte. Geroztik, hamabi urtez jarraian hartu dut parte lasterketan.
2008an nire seme Iñigorekin batera egin nuen; 16 urteak bete berri zituela. 1:26:01 denbora egin zuen, eta, hurrengo urtean, berriz, marka 1:20:32-ra jaitsi zuen. Hortik aurrera ezin izan nion erritmoa jarraitu. Igandean bere hamabigarren Behobia-Donostia korrituko du, eta apustu egiten dut bere marka hobetuko duela. Urte hauetako batean, familiako hoberena izango da.
Familiaz ari garela, duela bost urte, nire alaba Maria konbentzitzea lortu nuen, korrika egin eta lasterketaz goza zezan. 1:50:12-ko denbora egin genuen, baina ez zitzaion errepikatzeko gogorik gelditu, orain arte behintzat.
Eta familiarekin jarraituz, familia politikoa kasu honetan, igandean Adrianarekin batera egingo dut lasterketa. Bere debutaren eguna noiz helduko zain dago, ilusioz eta urduritasunez, izan ere, proba hau lasterketa bat baino askoz gehiago da: pasio bat… pertsonala, eta baita familiarra ere.
