REMFE-ADIF geralekua/geltokia, Herreran
HERRIPE Auzo Elkartea
Barrutiaren eskutik, Nexgraffek proiektu grafiko bat garatu du Herrerako geralekuan (PDFn ikusteko hemen). Eman dion kolorea eta argitasuna oso atsegina da. Dirudienez, autoreak ohiko erabiltzailearen presentzia nabarmendu nahi izan du gero eta aldakorragoa den gizarte batean, eta horrek erakusten du garraio publikoa dela azkenaldian erabiltzaileen artean sortu den distantzia sozialaren adibiderik nabarmenena.
Kolore-aberastasun horrek [...]
HERRIPE Auzo Elkartea
Barrutiaren eskutik, Nexgraffek proiektu grafiko bat garatu du Herrerako geralekuan (PDFn ikusteko hemen). Eman dion kolorea eta argitasuna oso atsegina da. Dirudienez, autoreak ohiko erabiltzailearen presentzia nabarmendu nahi izan du gero eta aldakorragoa den gizarte batean, eta horrek erakusten du garraio publikoa dela azkenaldian erabiltzaileen artean sortu den distantzia sozialaren adibiderik nabarmenena.
Kolore-aberastasun horrek eta Adif-Renfek Herripek bost hamarkada baino gehiagoan eskatu dituen igogailuen bidez herritarren fluxua mugitzen lagundu izanak nolabaiteko gogobetetasuna eta errekonozimendua berreskurarazten badigu ere, ez dugu ahaztu behar sentsazio horiek lausotu egiten direla horrelako geraleku bat, abandonatutako urteen ondoren, pixka bat labur geratzen denean, pasoko bidaiariei eta egoiliarrei arreta emateko hobekuntza serioagoa izan beharko zukeenean.
Geraleku baten eta geltoki baten arteko aldea honela definitzen da: geralekua ez da zirkulazioaren kudeaketaren parte, ez du geltokibururik, eta ez du berariazko seinalerik edo zerbitzurik eduki behar txartelen salmenta ez bada – eta ez beti -, eta abar. Beraz, RENFE-ADIFek Herrerako “geltokia” deitzen badu, “geralekua” deitu beharrean, izen horren ondoan, barne-kudeaketak hobetzeaz gain, honako hauek ikusi beharko genituzke:
- Zerbitzu publikoak.
- Kontrol handiagoa sarrerako eskaileretan eta, oro har, geltokiko kanpoko aldean. Eskailerak urez eta hezetasunez betetzen dira (ez dago euri asko egin beharrik hori gertatzeko). Soluzio gisa, irristagaitzak ez diren banda batzuk jarri dituzte, berehala hondatu eta apurtu egiten direnak, eta horrek gehiago zailtzen du igarotzea.
- Lehen baino eserleku gutxiago dago. Logikoa dirudi banku-ilarak aldiriko trenen luzeraren araberako kokapena izatea.
- Zaborrontziak ez daude erabiltzaileen igarobidearen arabera bi aldeetan.
- Erabiltzaileak kexatu egiten dira igogailuen garbiketaz. Garbiketa-zerbitzuen eskumenen inguruan desadostasunak baleude, hobe litzateke hitz egitea zikina uztea baino.
- Sarrerako/irteerako tornurik ez izatea. Aurreikusita daudela esan digute, baita kolokazio-oinarriak prest dituztela ere, eta, Renfeko arduradunen arabera, jasotzeko zain daude. Duela hilabete batzuk. Tornu horiek esparruari segurtasuna gehitzen dioten elementu bat dira, gaur egun garrantzitsuagoa dena
Esperientziak erakutsi digu RENFE-ADIF langileak lantokitik desagertzen direnean ahaztutzat jo ditzakegula geure buruak, eta, kasu honetan, deitoratu egin behar dugu erakunde publikoek ez dutela laguntzarik ematen eragindako biztanleekin, obrak egin aurretik kontsultatuz. Gauza asko daude, eta horietako batzuk saihestu egin zitezkeen. Dena den, horiek guztiak zuzen daitezke.
Duela urte asko norbaitek esan zuen gizarte batean Etika desagertzen denean Estetika besterik ez zaiola geratzen. Eta hemen aplika daiteke, nahiz eta hain gutxitan zerbait polita jasotzen duen auzo batean, orain pozik eta eskertuta gaude egileari.
HERRIPE Auzo Elkartea – HERRERA (ALTZA)
