Bar Etxabe “Antes todos eramos una familia, ahora no conoces al que tienes al lado”
Komertzioaren izena: Etxabe tarbena.
Jarduna: Taberna eta jatetxea.
Historia
100 urte baino gehiago ditu tabernak. Eraikina baserri bat zenez, sagardotegi bezala ireki zen hasieran. Inguruko zelaiak sagarrondoz beteta zeuden. 1987. urtean hartu zuten xk eta bere gizonak, garai horretan oraindik, edaria bakarrik eskaintzen zen, bakoitzak bere etxetik ekartzen zuen jatekoa. Hala hasi bazire ere, ez zen errentagarrai eta sukaldatzen eta jatekoa eskaintzen hastea pentsatu zuten. Sukaldatzen jakin gabe baina oso gogotsu.
Lana izugarri aldatu da urteetan zehar, hasieran karta izaten zen dena, ez zen eguneko menurik existitzen. Inguruan komertzio eta enpresarik ez dagoenez, hamarrak hamaikak aldera zabaltzen zuten taberna baina ez zegoen itxiera ordurik. Beranduago eguneko menua iritsi zen 2000. urtean, gaur egun pintxoak saltzen dira gehiago… Saltzen den edari mota ere asko aldatu da, kopatik zerbezara batez ere.
Gaur egun
Gaur egun goizago isten da. Pandemiatik jendearen kontsumo ohiturak asko aldatu dira. Hala ere badago aldatu ez den zerbait, auzotarrekin daukaten harremana. beti laguntzeko prest daude, oso zainduak eta zaintzaileak izan dira beti. Jendeagatik egin dezeketan dena egiten dute.
Gaur egungo Egia beste auzo bat da. Lehen behar zenuen guztia zeneukan bertan, zinea eta guzti. Ezagunak ziren guztiak beraien artean, gaur egun kanpoko jende askoz osatzen da. Herri izaera galtzen ari da eta hori faltan botatzen da. Aldaketa naturala da bizi garen mundu honetan, baina pena ematen du.
Julianek laguntzen du x gaur egun. Sukaldaria da bera, lehenago etxeko janaria egiten zuen xk, goxoa, betikoa. Gaur egun Julianen laguntzarekin zenbait plater internazional prestatzen ikasten ari da. Bere pasioa da sukaldatzea, kontabilitatea ikasi zuen arren, bere benetako pasioa sukaldatzea zela deskubritu zuen. Xn tzat eramangarriagoa da lan eguna gaur egun, langileen laguntzarekin lan orduak murrizteko aukera izan du. Nekea nabari da eta deskantsuari tartea utzi behar zaio.
Etorkizuna
Ez dio etorkizunik ikusten tabernari, egoera latz dago. Auzoan isten diren komertzioak ez dira berriro irekitzen, gazteek ez dute erreleboa hartu nahi. Lehenago oso gogorra zen, ordu asko ziren baina gaur egun erregulatua dago eta gogoa izan ez gero lan ederra da. Jendeak kanpotik etortzen direnek lana kentzen digutela esaten dute baino ez da horrela, lanerako gogo gutxi dago. Ordutegi eta soldata onak bakarrik onartzen dira gaur egun.
Uste du ez duela taberna bezala jarraituko, etxe bezala saltzea da bere asmoa. Taberna bezala saltzekotan kate haundi baten komertzio bezala izan beharko litzateke. Oso triste izango litzateke hori, Egia herri bat zen lehen eta orain horrelako zerbait irudikatzea gogorra da. Tabernak aurrera jarraitu dezake lanerako gogoa egoten bada.
Anekdota
“Me acuedo que un dia viene un italiano, y lee risotto y le choca que aqui alla risotto. Y le digo, porfavor quiero que me digas la verdad, porque yo que se igual le estoy llamando risotto y estoy haciendo pepe. Y me dice, muy bueno el risotto pero tu le echas nata y el risotto no lleva nata”.
Komertzioaren izena: Etxabe tarbena.
Jarduna: Taberna eta jatetxea.
Historia
100 urte baino gehiago ditu tabernak. Eraikina baserri bat zenez, sagardotegi bezala ireki zen hasieran. Inguruko zelaiak sagarrondoz beteta zeuden. 1987. urtean hartu zuten xk eta bere gizonak, garai horretan oraindik, edaria bakarrik eskaintzen zen, bakoitzak bere etxetik ekartzen zuen jatekoa. Hala hasi bazire ere, ez zen errentagarrai eta sukaldatzen eta jatekoa eskaintzen hastea pentsatu zuten. Sukaldatzen jakin gabe baina oso gogotsu.
Lana izugarri aldatu da urteetan zehar, hasieran karta izaten zen dena, ez zen eguneko menurik existitzen. Inguruan komertzio eta enpresarik ez dagoenez, hamarrak hamaikak aldera zabaltzen zuten taberna baina ez zegoen itxiera ordurik. Beranduago eguneko menua iritsi zen 2000. urtean, gaur egun pintxoak saltzen dira gehiago… Saltzen den edari mota ere asko aldatu da, kopatik zerbezara batez ere.
Gaur egun
Gaur egun goizago isten da. Pandemiatik jendearen kontsumo ohiturak asko aldatu dira. Hala ere badago aldatu ez den zerbait, auzotarrekin daukaten harremana. beti laguntzeko prest daude, oso zainduak eta zaintzaileak izan dira beti. Jendeagatik egin dezeketan dena egiten dute.
Gaur egungo Egia beste auzo bat da. Lehen behar zenuen guztia zeneukan bertan, zinea eta guzti. Ezagunak ziren guztiak beraien artean, gaur egun kanpoko jende askoz osatzen da. Herri izaera galtzen ari da eta hori faltan botatzen da. Aldaketa naturala da bizi garen mundu honetan, baina pena ematen du.
Julianek laguntzen du x gaur egun. Sukaldaria da bera, lehenago etxeko janaria egiten zuen xk, goxoa, betikoa. Gaur egun Julianen laguntzarekin zenbait plater internazional prestatzen ikasten ari da. Bere pasioa da sukaldatzea, kontabilitatea ikasi zuen arren, bere benetako pasioa sukaldatzea zela deskubritu zuen. Xn tzat eramangarriagoa da lan eguna gaur egun, langileen laguntzarekin lan orduak murrizteko aukera izan du. Nekea nabari da eta deskantsuari tartea utzi behar zaio.
Etorkizuna
Ez dio etorkizunik ikusten tabernari, egoera latz dago. Auzoan isten diren komertzioak ez dira berriro irekitzen, gazteek ez dute erreleboa hartu nahi. Lehenago oso gogorra zen, ordu asko ziren baina gaur egun erregulatua dago eta gogoa izan ez gero lan ederra da. Jendeak kanpotik etortzen direnek lana kentzen digutela esaten dute baino ez da horrela, lanerako gogo gutxi dago. Ordutegi eta soldata onak bakarrik onartzen dira gaur egun.
Uste du ez duela taberna bezala jarraituko, etxe bezala saltzea da bere asmoa. Taberna bezala saltzekotan kate haundi baten komertzio bezala izan beharko litzateke. Oso triste izango litzateke hori, Egia herri bat zen lehen eta orain horrelako zerbait irudikatzea gogorra da. Tabernak aurrera jarraitu dezake lanerako gogoa egoten bada.
Anekdota
“Me acuedo que un dia viene un italiano, y lee risotto y le choca que aqui alla risotto. Y le digo, porfavor quiero que me digas la verdad, porque yo que se igual le estoy llamando risotto y estoy haciendo pepe. Y me dice, muy bueno el risotto pero tu le echas nata y el risotto no lleva nata”.
