«Donostiara itzultzea zen nire ilusioa»
Etxetik oso gertu hasi zen futbolean Ainhoa Moraza (Añorga, 1995). Atzelari gisa berehala nabarmendu zen, eta oso gazte hasi bazen ere, ibilbide esanguratsua osatu du. Añorga izan zuen abiapuntu, Athleticen urte mordoa eman zituen, Atletico Madrilekin beste maila batera iritsi zen, eta, orain, etxera itzultzea erabaki du. Realarekin sinatu du datozen lau denboraldietarako.
Ainhoa Moraza donostiarra, Zubietan.Joseba Parron San Sebastian 
Hamarkada luze baten ondoren, nolakoa izan da Realera itzultzea?
Nahi dudan lekuan nago. Nire erabakia izan denez, errazagoa da nahi duzun lekura joatea. Beste egoera batzuetan, aukeratzeko modurik ez duzu, kontratua bukatzean beste talde bat bilatu behar duzulako. Ordea, Donostiara itzultzea zen nire ilusioa, eta, horregatik, hemen nago.
Atletico Madril utzita erabaki duzu bueltatzea, taldeko kapitain izateraino iritsi zinen arren.
Hiru urte eman ditut Madrilen, eta lehen biak gogorrak izan ziren niretzako. Athleticen horrenbeste denbora pasatu ondoren, aldagelan familia giroko harremana genuen. Aldaketa esanguratsua izan zen, Atletico Madrilen aldagela oso bestelakoa zelako. Beste maila bateko kluba da, eta desberdina zen giroa. Horrela ere, hiru urte horiek oso garrantzitsuak izan dira niretzako. Asko ikasi dut, nire iritzia aintzat hartu dute, eta argi ikusi dut futbolari gisa zer den nahi dudana.
Handik pozik atera naiz, baina aldatzeko beharra sentitu nuen. Besteak beste, Atletico Madrilen joan-etorri asko egoten direlako taldean. Orduan, etxera itzultzeko garaia zela ikusi nuen.
Arturo Ruiz entrenatzaile berria ezagutzen duzu. Bueltatzeko beste arrazoietako bat izan da?
Egia esan, ez. Realak entrenatzailea aldatu baino lehenago erabaki nuen Donostiara bueltatzea. Halere, ezagutzen dut, Atletico Madrilen pare bat hilabetez entrenatzaile gisa izan nuelako. Denboraldi honetan izango dut hasieratik haren aginduetara aritzeko aukera, eta gogotsu nago.
Ainhoa Morazaren fitxaketa iragartzeko, Realak Haizearen Orrazian kokatu zuen añorgatarra.Reala
Añorgan hasi zenuen zure kirol ibilbidea, eta oso gaztea zinela egin zenuen Realarekin jauzia lehen mailara. Hiru denboraldi eman zenituen txuri-urdin gisa. Gogoan duzu garai hura?
Bai, horixe. Txikitan hasi nintzen futbolean, eta gogoan dut partidak gol askoko aldearekin irabazten genituela. Oso talde polita genuen, eta garai hartako taldekide asko dira nire lagunak, baita kuadrillakoak ere. Gogoan dut Suediara eta beste herrialde batera joan ginela Añorgarekin futbolean jokatzera, eta esperientzia ederra izan zen. Gazte mailara iritsi nintzenean, Realarekin entrenatzeko aukera izan nuen. Izan ere, ondoen aritzen ziren jokalari gazteak Zubietara eramaten zituzten. Gerora, liga nazionalean jokatu nuen Añorgarekin, oso gaztea nintzela. Bitarte horretan, teknifikazio saioak egiten nituen Zubietan.
Realak 16 urte nituenean fitxatu ninduen. Era berean, teknifikazio saioetan aritu ziren beste jokalari batzuk ere fitxatu zituzten. Esaterako, Ainara Manterola. Realaren lehen taldean hiru urte eman nituen [2012tik 2015era], eta Unai Gazpio izan zen nire entrenatzailea. Futbolari gisa hazteko garai polita izan zen.
Ordea, Athleticera joatea erabaki, eta iritsi orduko liga irabazi zenuen. Zazpi denboraldi luze eman zenituen Bilbon, eta jokalari garrantzitsuenetako bat izatera iritsi zinen.
Garai hartan, Athletic liga irabazteko lehian zebilen. Anbizio hark asko erakartzen ninduen. Egia da zortea izan nuela, lehen denboraldian [2025-2026] liga irabazi genuelako. Oso pozgarria izan zen. Añorgan eta Realean egindako urratsen ondoren, Athleticen futbolari moduan asko hazi nintzen.
Zazpi urteko esperientzia garrantzitsua izan zen niretzat, eta emakumezkoen futbolaren eboluzioa ikusi ahal izan nuen han. Oso baliagarria da niretzat nondik gatozen gogoratzeko, eta gaur egun dugun askoz ere egoera hobea baloratzeko. Noski, oraindik asko falta da emakumezkoen futbola profesionala izateko, baina bidean goaz.
Aro hori itxita, Atletico Madrilekin sinatu zenuen, eta lehen urte hartan kopa irabazi zenuen. Hiru denboraldi egin dituzu Madrilen, eta pasa den sasoian taldeko kapitaina izan zinen. Nola laburbilduko zenuke izandako esperientzia?
Athleticen horrenbeste denbora pasatu ondoren, beste abentura baten beharra nuela sentitu nuen. Azken batean, Athletic talde berezia da, filosofia propioa duelako. Hori barrutik bizi ondoren, beste koska bat igotzea erabaki, eta Atletico Madrilera joan nintzen. Eta, bai [barrez], lehen urtean kopa irabazi genuen. Badirudi aldaketa bakoitzeko titulu bat lortzen dudala. Beraz, aurten Realarekin? [barrez].
Madrilen bizitako esperientziari dagokionez, aipatu dut zaila izan zela egokitzapena. Dena dela, pixkanaka, lortu nuen taldeko jokalari garrantzitsuetako bat izatea. Horrela, bigarren denboraldiaren bukaeran, taldeak aldaketa asko izan zituen. Kapitaina joan zenez, haren ordez ni izendatzea erabaki zuten klubak eta jokalariek. Pasa den sasoian ere, taldeko kapitainetako bat izan naiz. Ordea, jokalari bat gehiago izan naiz, besterik ez.
«Kirolari gisa, zeure gorputza ezagutzea oso garrantzitsua iruditzen zait, burua zaintzea bezainbeste»
Donostiar batek utzitako hutsunea, beste batekin bete du Atletico Madrilek. Izan ere, Amaiur Sarriegi aurrelari donostiarra fitxatu dute.
Horrela da, bai, eta harekin batera jokatzeko aukerarik ez dut izango. Egia esan, nahi nuen, gustuko dudan jokalaria delako, baina futbolean horrelakoak gertatzen dira. Bidean gurutzatu gara, eta, aurki, elkarren kontra jokatuko dugu.
Futbol jokalari gisa eta pertsonalki, zenbat aldatu zara azken urteotan?
Erabat, zelaian eta zelaitik kanpo. Iraganean geratu da 16 urterekin lehen mailan debuta egin zuen neska gazte hura. Baita ere, 19 urterekin Athleticera joan zena. Fisikoki eta mentalki asko aldatu naiz. Kirolari gisa, zeure gorputza ezagutzea oso garrantzitsua iruditzen zait, burua zaintzea bezainbeste.
Futbolean aritzea asko gustatzen zaigu, baina handia da egin beharreko esfortzua eta sakrifizioa. Egunero egin beharreko lana da, eta beste gauza asko albo batera utzi behar ditugu. Horrez gain, talde bakoitzean izango duzun lekua kudeatzea ez da erraza. Denok jokatu nahi dugu, baina maiz aulkian denbora luze bat egotea tokatzen zaizu. Aipaturiko guztiari aurre egiteko, prest egon behar dugu, eta asko landu behar ditugu alor guztiak. Gaur egun, zorionez, psikologo onak daude futbol klubetan, eta gauzak asko erraztu dizkigute.
Asko aldatu naiz, asko ikasi dut, eta, orain, ni gaztea nintzenean jaso ez nuena eman nahiko nuke.
Hegaleko jokalaria zara. Eskuinean eta ezkerrean aritu izan zara, bietan maila onean. Horrekin batera, bizkortasuna da zure bertute nagusia. Ados zaude?
Bai, arrazoi duzu, jokalari bizkorragoa naiz teknikoa baino. Eskuinetik zein ezkerretik jokatzea gustuko dut, eta talde bakoitzean eskatu didaten horretara egokitu naiz. Beraz, ez dakit Realean non jokatuko dudan, jokatzen badut [barrez]. Entrenamenduetan lana gogor egin izanari esker eman dizkidate minutuak, beraz, bide horretatik jarraituko dut. Ea zortea dudan!
Denboraldiaurrea hasi berri duzue. Nolakoak ari dira izaten lehen egunak?
Elkar ezagutzen ari gara, jokalari asko berriak garelako. Gainera, nire garaiko jokalari bat bera ere ez dago, eta gehienak ni baino gazteagoak dira. Beraz, dena berria da niretzat. Horrela ere, urte polita egiteko gogoa sumatu dut aldagelan. Horrek asko transmititzen du egunerokoan. Aldagela oso alaia eta gaztea dugu, eta, batez ere, lan asko egiteko prest dagoena.
Jokalari asko joan dira, eta beste asko etorri zarete. Talde orekatua eta lehiakorra osatu du klubak?
Nire ustez, talde hobea osatu dute. Postu bakoitzerako bi jokalari daude gutxienez, eta hori ona dela uste dut. Izan ere, lehiakortasuna areagotzen du postu bakoitzean jokatu nahi duten jokalarien artean. Ondorioz, entrenamenduetan denek lan gehiago egingo dute postua lortzeko. Horrek taldearen maila igotzen duela uste dut. Gerora, entrenatzaileak erabakiko du hamaikakoa, eta bere ardura izango da batzuen zein besteen minutuak kudeatzea. Guk bera ezagutu behar dugu, berak gu ezagutu behar gaitu, eta gure artean ere elkar ezagutu behar dugu. Prozesu horren hasieran gaude.
Harrobiko jokalari gazteen aldeko apustu argia egin du Realak, eta lehen taldea indartuko dute. Garrantzitsua da hori?
Ezinbestekoa. Realak lehen aldiz fitxatu ninduenean, ez nentorren klubaren bigarren taldetik. Aldiz, bigarren taldetik lehenengora igo dituzten jokalariek denbora daramate Realean. Izan ere, klubak emakumezkoen harrobia lantzeari ekin dio. Horrela, hirugarren eta laugarren taldea ere baditu, eta beheragoko kategorietan ere aritzen dira. Horri esker, jokalari gazte horiek eman beharreko jauzia ez da horren handia, eta errazago egokitzen dira lehen mailako erritmora.
Eta zuk, zer eskaini ahal diezu gazte horiei?
Gertutasuna. Gazteak babestu behar direla uste dut, helduagoekin eta esperientzia gehiago dutenekin uztartzeko. Beraiek sentitu behar dute gainerako jokalarien parekoak direla. Konfiantza hori eman behar diegu, eta hori transmititzen saiatuko naiz, besteak beste.
Realaren pasa den denboraldia irregularra eta gorabeheratsua izan zen. Zuk kanpotik, nola ikusi zenuen taldea?
Asko gara taldearen aurreko sasoia barrutik bizi izan ez genuenak. Kanpotik, berriz, argi ikusi nuen taldea ez zegoela ondo. Zerbait falta zela zirudien, funtzionatuko ez balu bezala. Ez dakit zehazki zein izan zen arazoa; entrenatzailea, jokalarien blokea… Horren aurrean, klubak argi ikusi zuen aldaketa esanguratsuak egin behar zirela. Ez ziren erabaki errazak izango, baina uste dut taldearen onerako izango direla.
Aldiz, datorrenari begira, helburua ligan eta kopan ondo aritzea, eta goiko postuetan bukatzea da?
Nire ustez, ez gara konformatu behar eta anbizioarekin aurre egin behar diogu denboraldi berriari. Lana gogor egin beharko dugu emaitza onak lortzeko, baina horretarako gai izango garela uste dut. Jokalariok eman behar du aurrerapausoa. Oraindik ez ditugu sasoiko helburuak zehaztu, ez dugu horri buruz hitz egin, baina seguru nago goiko postuetan egonkortzea izango dela asmoa.
Azken urteotan, Realak erakutsi du kopa eskuratzeko lehian egon daitekeela. Horren eredu, 2019an irabazitakoa. Zure ustez kopa da eskuragarriagoa?
Zorte pixka bat izanez gero, bai. Uste dut errealistak izan behar garela, beste klub batzuk gauzak oso ondo egiten ari direlako. Kopako txapelketa eredua Realarentzat mesedegarriagoa da, eta ilusio gehiago pizten du. Final-laurdenetara iristeko aukera gehiago daude, eta ondo arituz gero, baita finalera ere.
«Emakumezkoen futbolak orain badu bere lekua Realaren barne egituran eta Zubietan»
Eta zuk zer eskatzen diozu sasoi berriari?
Gozatzea eta Zubietako Izan zelai berrira gu ikustera ahalik eta zale gehien etortzea gustatuko litzaidake. Ederra litzateke emakumezkoen taldeak harmailak betetzea. Era berean, Donostiako kaleetan nesken kamiseta duten gero eta pertsona gehiago ikusi nahi nituzke.
Hain zuzen ere, Realak emakumezkoen futbolari merezi duen garrantzia eman dio azken urteotan. Horren adibide, taldeak eman dituen aurrerapausoak.
Emakumezkoen futbolak orain badu bere lekua Realaren barne egituran eta Zubietan, instalazio propioekin. Nire lehen aroan ez zegoen horrelakorik, eta, beraz, aurrerapauso handia eman du klub historiko honek emakumezkoen futbolean. Behar genituen baliabideak eskura jarri dizkigute. Orain, guri dagokigu zelaian erakustea egindako aurrerabide guztiek balio dutela.
Donostian geratu eta hemen bukatu nahi duzu zure kirol ibilbidea?
Printzipioz, lau urterako sinatu du Realarekin. Hemen egon nahi nuen, eta lau urtez hemen egotea gustatuko litzaidake. Dena dela, ez dut Realarekin sinatu hemen bukatzeko nire kirol ibilbidea. Beraz, orain, etxean jokatzea da nire asmo bakarra.
