Miguel Artola historialari donostiarra omenduko dute San Telmo Museoak eta udalak
Miguel Artola historialari donostiarra iazko maiatzean zendu zen. 
Iazko maiatzean zendu zen Miguel Artola historialari donostiarra. Osasun egoeraren ondorioz, haren omenezko ekitaldirik ezin izan zuten antolatu. Hori dela eta, ostiralean, hilaren 19an, Donostiako Udalak eta San Telmo Museoak Artola omenduko dute egindako lan, ekarpen eta legatua aitortzeko.
Hainbat ekitaldi antolatu dituzte. 12:00etan Donostiako Udaletxeko udalbatzar aretoan egingo diote omenaldia. Eneko Goia alkateak hartuko du hitza, eta, ondoren, Miguel Artola historialariak, Artola irakaslearen bilobak; Mikel Urquijok, Euskal Herriko Unibertsitateko Historia Garaikideko Saileko zuzendariak; eta Fernando Bayon, Deustuko Unibertsitateko Gizarte eta Giza Zientzien Saileko ordezkariak.
Arratsaldean, berriz, historia modernoari eta garaikideari buruzko mahai ingurua egingo da San Telmo Museoan (19:00). Ricardo Artola historialaria eta editorea eta Miguel Artolaren semea arduratuko da moderatzeaz. Hizlariak, berriz, ondorengoak izango dira: Pablo Fernandez Albaladejo historialaria eta Miguel Artolaren ikaslea, Luis Castells EHUko Historia Garaikideko katedraduna, Antonio Elorza historialaria eta Zientzia Politikoen katedraduna, eta Victoria Lopez Cordon aro moderno eta garaikideko historialari espezialista.
Artolaren ibilbidea
1923an Donostian jaioa, Artolak Filosofia eta Letrak ikasi zituen Madrilgo Unibertsitate Zentralean, baina ez zen ahaztu bere hiriaz, zeinari monografia bat eskaini baitzion 1963an eta beste historialari batzuekin lankidetzan, historia orokor bat 2001ean, ondorengo ikerketen oinarri izan dena.
Historialarien maisu, historia ulertzeko modua berritu eta modernizatu zuen arreta adin garaikidera ekarriz eta ahaztutako XIX. mendeko aberastasuna aldarrikatuz, Gerra Zibilak eta diktadurak haren liberalismoaren eta konstituzionalismoaren tradizio historikoa zentsuratu baitzuten. Ordura arte, azterketa historiografikoak egitate politiko, diplomatiko eta militarretan zentratu ziren batez ere, eta fenomeno ekonomiko eta sozialak garrantzi berarekin integratzen jakin zuen Artolak, Europako korronte historiografiko berriak proposatzen zuen bezala.
Era berean, irakasle gisa, metodologia berritzaileak sartu zituen, hala nola jatorrizko dokumentuetara jotzea, azterketa eta iruzkin zorrotzak eginez, eta, horren ondorioz, Textos fundamentales para la Historia izeneko lana sortu zuen. Eta egitasmo kolektiboak bultzatu eta koordinatu zituen, hala nola Enciclopedia de Historia de España edo, ondoren, Historia de Europa, baita Asociación de Historia Contemporánea elkartearen sorrera ere, hasieratik haren buru izan zela.
Ikertzaile nekaezina, adinean aurrera egin ahala jardunean jarraitzen zuen. Historiaren azterketari eskainitako bizitza osoa amaitzeko ahaleginean bezala, Frantziako Iraultzaren historia idazteko ikerketari ekin zion, eta horrek bere opera primaren sarrerarekin, Los afrancesados, berriz elkartzea suposatuko zuen.
Sari eta errekonozimenduek bere lana aitortzen dute, besteak beste: Honoris Causa Doktorea Euskal Herriko Unibertsitatean, Gizarte Zientzietako Asturiasko Printzea Saria, Historiako Sari Nazionala, Eusko Ikaskuntza Saria edo Alfonso X El Sabio Domina.
