Ochodoscuatro argitatetxeak elkarrizketatu gaitu
Askekintzari elkarrizketa: “Amankomunean duguna oinarri hartuta, errepresioaren aurrean elkar hartu eta gu baino luzaroagoan borrokan jardun duten mugimenduengandik ikasi: horra gure buruari finkatu dizkiogun estrategia […] La entrada Ochodoscuatro argitatetxeak elkarrizketatu gaitu aparece primero en Askekintza.
Askekintzari elkarrizketa: “Amankomunean duguna oinarri hartuta, errepresioaren aurrean elkar hartu eta gu baino luzaroagoan borrokan jardun duten mugimenduengandik ikasi: horra gure buruari finkatu dizkiogun estrategia batzuk.”.
-Zer da Askekintza? Zertan jarduten zarete, eta zergatik?
Askekintza espezismoaren aurkako aktibistek osatzen duten kolektibo bat da, eta Donostian eta inguruko herrietan dihardu. Gure jarduera kontzientziazio politikoan oinarritzen da, eta baita Animalien Askapenaren aldeko mugimendua hedatzean ere. Gure estrategiak aldatu egin dira testuinguru politiko eta soziala ezagutu dugun neurrian, eta oraintxe bertan uste dugu beste gizarte-mugimenduen ondoan borrokatzea dela animaliek pairatzen duten jazarpenari aurre egiteko modurik onena.
-Nola antolatzen zarete? Nola hartzen dituzue erabakiak eta banatzen eginbeharrak?
Asanblada ireki bat gara, baina antolaketari dagokionez bi taldetan banatzen dugu lana, norberaren inplikazioaren arabera:
-Asanbleako aktibistak: Proiektuen koordinatzaileak gara, eta guk hartzen ditugu erabakiak. Gutako bakoitzak funtzio bat du esleituta, eta horren ondorioz eguneroko inplikazioa dugu komunikazio, koordinazio eta kudeaketa jardueretan, besteak beste.
-Kolaboratzaileak: Tarteka parte hartzen dute proiektuetan eta ekintzetan. Nahiz eta gehienek era jarraituan parte hartu protestetan eta bestelako ekintza eta funtziotan, badira behar edo lan espezifikotan kolaboratzen dutenak ere: idazleak, itzultzaileak, diseinatzaileak,…
-Baduzue harremanik zuen inguruko edo kanpoko beste talde antiespezistekin?
Bai, horretan saiatzen gara, hori baita gure helburuetako bat: jendea aktibatzea, antola daitezen animatu eta oinarrizko aktibisten sare bat osatzea. Joan den urtean hainbat kolektibo antiespezista sortu dira Gipuzkoan: Goierri Antiespezista-k eta Tolosaldea Antiespezista-k gure antzeko jarduera-lerroa dute, eta Orroak taldeak, aldiz, tailerren bidezko perspektiba transfeminista batetik lantzen du Animalien Askapena, eta ez-mistoa da. Testuinguru horretan, elkarren proiektuetan parte hartzen ahalegintzen gara, eta baita elkarri laguntza zein zabalkundea ematen ere. Uste dugu talde indartsu txiki eta ugariren bitartez lan egitea estrategia ona izan daitekeela gauzak aldatzeko, norberak bere eremuan lan eginez eta elkarrekin antolaturiko ekintzetarako indarrak batuz.
-Nabaria da zuen ekintzek lotura estua dutela zuen inguruko gaurkotasunarekin. Zer nolako garrantzia ematen diozue tokian-tokiko eragina izateari?
Tokian-tokiko perspektibarekin jokatzea gure estrategiaren parte da. Uste dugu Euskal Herriak testuinguru politiko zehatz bat duela, eta hori kontuan izan behar dugu horren inguruan lan egiteko.
Zentzu horretan, gure aktibismoak subjektu jakin batzuk ditu helburu: pertsona gazteak eta gizarte-mugimenduetara lotuak, zeinek espezismoa kanpoko zerbait balitz bezala jaso duten, AEBetatik eta PETArengandik soilik baletor bezala. Uste dugu animalien inguruan jaso dugun guztia perspektiba kolonialista batetik jaso dugula, zeinak animaliak infantilizatu eta Animalien Askapenaren benetako izaera ukatzen duen; Animalien Askapena jazarpenaren aurkako emantzipazio-borroka baita, azken finean. Ezin ditugu mugimenduan orain arte erabili diren perspektiba eta metodoak erabili; aldiz, ulertu dugu Euskal Herriaren testuinguru politiko-soziala kontuan izan behar dugula gure jardunerako.
Horretaz gain, garrantzitsua da azpimarratzea egungo asanblada 5 lagunek osatzen dugula, eta gure indarrak mugatuak direla. Nahiago dugu aktibismo sakon eta oinarrizkoago bat egin, urrutira iritsi nahian eragin azalekoagoa izan baino.
-Zergatik egiten duzue lan euskaraz?
Euskara gure nortasunaren eta gure ingurukoen nortasunaren parte da. Gure mezua nahi dugun pertsonei nahi dugun moduan helarazteko, posizionamendu ideologiko argi bat behar dugu. Ez dugu ahaztu behar euskarak urte askotan zehar jazarpena pairatu duela, mespretxua beste hainbestetan, eta gaur egun erresistentzia forma bat dela, beste edozein izan daitekeen bezalaxe. Horregatik, eta aurreko galderan aipatutako arrazoiengatik, ezinbesteko deritzogu gure hizkuntzan komunikatzeari.
Horren harira, galderak eta kritikak jaso ditugu hainbaten eskutik; izan ere, duela 3 urte inguru arte bi hizkuntzatan idatzi eta argitaratzen genuen guztia, gazteleraz eta euskaraz. Atzera begira, erabaki ona izan dela ikusten dugu estrategikoki, ohartzen baikara ikuspegi antiespezista lehenago iristen ez zen lekuetara iristen dela, eta praktikoki, denbora eta esfortzua aurrezten digulako, baita gure lanarekin erosoago sentiarazten gara ere.
-Zer moduz ikusten duzue antiespezismoa Euskal Herrian?
Mugimenduak geroz eta presentzia handiagoa du, eta uste dugu kontzientziazio-lan bikaina dagoela martxan. Geroz eta jende gehiago jabetzen da zapalduen alde posizionatu eta konprometitzeko beharraz, nahiz eta beti jendea falta zaigulako sentsazioa dagoen.
Hala ere, onartu behar dugu, EHko ideario kolektiboan oraindik egiteko asko dugun arren, mugimenduak geroz eta harreman estuagoa duela gainontzeko gizarte-mugimenduekin, eta elkar elikatzen dutela. Ondorioz, antiespezismoa geroz eta gehiago hartzen da borroka politikotzat, hainbat kolektibo antiespezista mugimendu iraultzaileekin posizionatu direlako: abolizionistak, feministak, antikapitalistak, lurraren aldeko aktibistak…
-Baduzue harremanik gainontzeko gizarte-mugimenduekin?
Bai, gainontzeko kolektiboekin kolaboratzea da gure helburuetako bat. Uste dugu Animalien Askapenerako mugimenduak mugimendu iraultzaile baten parte izan beharko lukeela, horregatik da gure egitekoa apustu bera egin duten gainontzeko kolektiboekin lan egitea. Amankomunean duguna oinarri hartuta, errepresioaren aurrean elkar hartu eta gu baino luzaroagoan borrokan jardun duten mugimenduengandik ikasi: horra gure buruari finkatu dizkiogun estrategia batzuk.
-Duela gutxi 400 euroko isuna jaso duzue pankarta bat kentzeagatik. ¿Nola mugatzen dute legeek eta poliziak zuen jarduna?
Askekintzako aktibistek pankartak kalean ipintzeagatik soilik jaso dituzte isunak, ez dugu beste inolako gatazkarik eduki poliziarekin.
Estatuko segurtasun indarrek eragindako presioari dagokionez, kontuan izan behar dugu Euskal Herria Europa osoko eskualderik militarizatuenetako bat dela, biztanle bakoitzeko polizia ehunekorik altuenak dituena, eta mozal legea etengabe betearazten dutela gure inguruan, muntai polizialak oso ohikoak direla eta taldeko pertsona guztiek ezagutzen dugula gizarte-mugimenduetan parte hartzeagatik kartzela-zigorra betetzen ari den norbait. Horrek guztiak pisu nabaria du estrategia-mota edo ekintzak erabakitzerako garaian.
Zer sumatzen duzue faltan animalien defentsaren inguruan?
Oso mugimendu heterogeneoa da, eta badira kolektiboak ideologikoki guregandik oso bestelakoak direnak. Arazorik handienetako bat ideologiko/estrategikoa da. Uste dugu posizionamendu politikoa eta eta botere/subjektu jazartzailearen identifikazioa falta direla.
Esate baterako, Animalien Askapena sistema kapitalista batean defendatzen duen mugimendu batek ez du balio. Bi kontzeptu horiek ez dira bateragarriak, eta mugimendua berrikusi behar dugu argi izateko zer eraiki nahi dugun. Gizaki gisa ditugun pribilegioak berrikusteko egin dugun lan aktiboaren antzera, kontuan izan behar ditugu gu eraikitzen gaituzten gainontzeko jazarkuntza-faktoreak: gizakia, zuria, kapitalista, burgesa, gizona, cis-heteroa, neurotipikoa eta okzidentala.
Pribilegio-multzo horietatik aldentzen den oro gutxi-asko jazarri egingo du eta era injustuan tratatuko du sistemak. Asko dugu oraindik borrokatzeko, eta taldeko ikuspegia beharrezkoa da.
Bestalde, uste dugu, oro har, autokritika falta handia dagoela, eta debate ororen aurrean jarrera defentsiboa hartu ohi dugula. Mugimendu bat osatu nahi badugu, elkarrengandik ikasi behar dugu, eta horretarako entzuteko, akatsak onartzeko eta etengabe zuzentzeko prest egon behar dugu.
-Nola moldatzen zarete borrokan jarraitu ahal izateko motibazio-mailari eusteko?
Zapalduenak gogora ekarri besterik ez dugu. Gure pribilegioak alboratzea da kontua, gure buruak deseraiki eta indarrak borrokari eskaintzea. Aski dugu oroitzea zer gertatzen den abeltegi batean, hiltegi batean edo arrantza-sare batean, motibazioa pizteko.
Arriskutsua izan daiteken arren, helburu txikiak ezarri eta egindako lana perspektiban balioestea garrantzitsua da aurrera goazela ikusteko, milimetrotan bada ere. Duela gutxi ARGIA aldizkariak, zeina azken urteotan erreferente izan baita Euskal Herriko hainbat borroka-sozialentzat, azalera ekarri zuen animaliak festetan erabiltzearen inguruko eztabaida, eta lau orri eskaini zizkiguten Animalien Askapenari eta animalien inguruko beste kontu batzuei buruz aritzeko. Txikikeria dirudi agian, baina uste dugu halako ekintzak balioestea ezinbestekoa dela.
Era berean, uste dugu elkarren arteko zainketa ere garrantzitsua dela, eta aktibisten zein kolaboratzaileen artean egiten ahalegintzen gara. Horretarako, sentitzen duguna adierazteko espazioak ditugu, harreman pertsonalak zaintzen ditugu “aktibismo” delako hori bezainbeste, eta beti balioesten dugu lanaren alde emozionala. Hala ere, uste dugu zentzu horretan asko dugula oraindik hobetzeko, eta horretan lanean jarraitu behar dugula.
-Zein talde edo kolektibok inspiratu zaituzte zuen aktibismo modua definitzeko garaian?
Equanimal eta Igualdad Animal-eko aktibistak atxilotu zituztenean kolektiboa sortu berri zegoen, eta horrek talde horiekiko lotura garrantzitsuak sortu zituen. Haien ekintzek harritu egin gintuzten, eta hasierako bultzada ematen lagundu ziguten, nahiz eta gaur egun estrategia oso desberdinak ditugun. Asko inspiratu gaituzte SHAC-eko aktibistek urteetan zehar eginiko lanek, Washingtoneko (Seattle, USA) No New Animal Lab kanpainak, eta Collectively Free-ren estrategiek, bai eta Frente de Liberación Animal-eko pertsona guzti horiek ere, zeinek beraien askatasuna arriskuan jartzen duten gainontzeko animaliei eman ahal izateko.
Ezin ahatz dezakegu beste hainbat kolektiboren analisi eta konpromisotik ikasitako guztia: hala nola, Piztiak, Bezala, Tras Los Muros eta Asamblea Antiespecista de Madrid. Halaber, sekula ez ginen gaur egun gauden lekura iritsiko ochodoscuatro-ri esker irakurritakorik gabe.
-Zuengan eragina izan duen erreferente teorikorik gomendatuko diguzue?
Catia Faria eta Oscar Horta-ren analisi eta testuek eragin handia izan dute gugan azken urteetan, eta horrek gure taldean jarrera transfeminista eta antinatalistak piztu ditu. Bestalde, Joan Dunayer, Gary L. Francione eta APH KO-ren gisako autoreekin gure burua formatzen jarraitzen dugu, erreferentziazko egileekin harremanetan egotea ezinbestekoa dela uste baitugu, eta aktibistak formazio jarraitua izan behar duela.
-Hainbat webgune dituzue, azaldu pixka bat.
Gure webgune nagusia www.askekintza.org da.
Bertan gure oinarrizko lau ardatzak azaltzen ditugu: Zeren kontra borrokatzen dugun, zein baliorekin borrokatzen dugun, nola egiten dugun, eta parte-hartzearen sustapena. Hauxe da euskarazko lehen webgune antiespezista, eta bertan bildu dugu ia bi urtean zehar egindako lana, hainbat testuren bitartez: Euskal Herriko industriaren jarduna, biktimen kopurua eta abar, betiere iturri fidagarriak oinarri hartuta. Uste dugu webgune hau mugimendu indartsu bat osatzeko informazio-iturri bat izan daitekeela.
Kolaboratzaileen microsite eta blog gehiago ere baditugu, baina tematikoak dira oro har, proiektu independenteei lotuak:
– Begane bizitza beganoa – Antiespezismo eta errezeta bloga.
– Lurtarrak – Earthlings dokumentala euskarara itzultzen egin genuen lanerako microsite-a.
-Ba al da prestatzen ari zareten zerbait, aurreratu nahi duzuena?
Oraintxe bertan ezin dugu, hainbat faktore direla eta, baina euskarazko lehen errezeta-liburua argitara eman nahi dugu. Bestalde, Tras Los Muros-en “Refugiados” itzuli dugu, erreferente bat iruditzen baitzaigu, eta ahal dugunean paperezko edizioa aterako dugu.
Lan handia egiten ari gara ikus-entzunezko alorrean, eta uste dugu argitaratzen denean eragin handia izango duela maila lokalean, baina oraindik ezin dugu ezer aurreratu.
La entrada Ochodoscuatro argitatetxeak elkarrizketatu gaitu aparece primero en Askekintza.